Τα Πυθαγόρεια Εγκλήματα του Τεύκρου Μιχαηλίδη με μια ματιά!

ΤΑ  ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Μιχαήλ  Ιγερινός                                                          Στέφανος Καταρτζής

                

Κοινά ενδιαφέροντα: Μαθηματκά & Σκάκι                             

Γνωρίστηκαν  στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου της Σορβόνης   τον Αύγουστο  του 1900*  

στο   2^ο Διεθνές  Συνέδριο  Μαθηματικών 

στην διάρκεια της κεντρικής ομιλίας του Συνεδρίου, από τον Nτάβιντ Χίλμπερτ,                            

που δίδασκε στο  Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν,

στο οποίο ήταν καθηγητής και ο σπουδαίος Έλληνας μαθηματικός,Κωνσταντίνος  Καραθεοδωρή.  

   

Ο Αϊνστάιν τελειώνοντας την τελευταία συνέντευξη της ζωής του το 1955 είπε για τον Καραθεοδωρή: «Εγώ προσωπικά αλλά και η Mαθηματική Eπιστήμη, η Φυσική, η σοφία του αιώνα μας, του χρωστάμε τα πάντα»

*και έκτοτε συνδέονται με βαθιά φιλία, παρά τη διαφορετική τους ταξική προέλευση (αστός και εύπορος ο πρώτος, λαϊκής καταγωγής ο δεύτερος). Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, ο δεύτερος βρίσκεται δολοφονημένος στο σπίτι του, στην Αθήνα, και ο πρώτος καλείται για την αναγνώριση.

 Εκεί ανακαλεί στο μυαλό του τον τρόπο της γνωριμίας τους στο Παρίσι,

τον ενθουσιασμό τους και τις αντιγνωμίες τους για περίφημα μαθηματικά προβλήματα και τη ζωή τους στην πόλη-επίκεντρο της καλλιτεχνικής ζωής. 

Στο λόφο της Μονμάρτης γνωρίζουν από κοντά σπουδαίους καλλιτέχνες του 20^ου αιώνα, στα πρώτα τους βήματα, όπως τον Πάμπλο Ρουίθ Πικάσο

                                                    

και τον Τουλούζ Λωτρέκ

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Μιχαήλ                                    Στέφανος

Μάρθα, η πιστή οικονόμος του Μιχαήλ Ιγερινού 

Άννα Δελαπόρτα, σύζυγος κατά συνθήκη του Μιχαήλ, και πολλά χρόνια αφότου απομακρύνθηκε από το Μιχαήλ, υπήρξε  ερωμένη του Στέφανου.                                    

Σοφία, η προστατευόμενη του Μιχαήλ   Ιγερινού,   και παραλίγο σύζυγος του Στέφανου,  αν ο Στέφανος δεν είχε πεθάνει .                      

Χουρδάκογλου,  άνθρωπος του υποκόσμου που εκμεταλλευόταν τη Σοφία μέχρι  που εμφανίστηκε στη ζωή της ο Μιχαήλ Ιγερινός

ΟΙ ΙΔΕΕΣ

Ο Στέφανος Καταρτζής, λίγο πριν πεθάνει είχε αποδείξει;;  «το θεώρημα πληρότητας», απέδειξε δηλαδή ότι κάθε μαθηματικό πρόβλημα έχει λύση, όπως και ο Χίλμπερτ υποστήριζε.

Ντάβιντ Χίλμπερτ

"Το πρόβλημα είναι εκεί. Αναζητείστε τη λύση του. Στα Μαθηματικά δεν υπάρχουν μη επιλύσιμα   προβλήματα. Δεν υπάρχει δεν θα μάθουμε ποτέ!

Πρέπει να μάθουμε. Θα μάθουμε."

Φράσεις από την ομιλία του στο  συνέδριο.(Παρίσι 1900)

Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά ο Κουρτ Γκέντελ απόδειξε το «Θεώρημα της μη πληρότητας»

είπε δηλαδή:

Κουρτ  Γκέντελ

"Δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει Μαθηματική θεωρία η οποία να μην περιέχει μη αποκρίσιμες  προτάσεις .                                  Επομένως,  σε κάθε σύστημα κανόνων οι αληθείς προτάσεις θα είναι πάντα περισσότερες από τις αποδείξιμες. (1931)"

Ο Μιχαήλ Ιγερινός είχε ενστερνιστεί το «θεώρημα της μη πληρότητας», πολλά χρόνια πριν το αποδείξει ο Γκέντελ.

 O Υπαστυνόμος «Αντωνίου»

Αποτέλεσμα: Δύο ζευγάρια λασπωμένα παπούτσια, υπνωτικά χάπια, οι καταθέσεις  της γειτόνισσας  και του Χουρδάκογλου τον οδήγησαν στον ένοχο, αλλά όχι και στο κίνητρο του φόνου.